Zwitserland, een land zonder bio-industrie

Gepubliceerd op door Monique
vrk
Foto (ter illustratie) van internet

In het Eindhovens Dagblad staat vandaag een interessant artikel over dierenarts Kees Scheepens en hoe de varkenshouderij in Zwitserland werkt.

Kees is gespecialiseerd in het natuurlijk gedrag van varkens en adviseert boeren in Nederland en in het buitenland. De (biologisch) varkensboer is ook één van de ruim 130 dierenartsen van de Caring Vets, een groep dierenartsen die zich vanuit hun professie inzetten om het welzijn van dieren te verbeteren, mensen die willen doen waar ze voor opgeleid zijn, voor dieren zorgen. Dat geldt dus ook voor het vee en niet in 1e plaats de belangen van de veeboer.

Quote:
Kees Scheepens komt als dierenarts vaak in Zwitserland. Hij haalt de varkenshouderij in het Alpenland graag aan als voorbeeld. “Qua dierenwelzijn is Zwitserland het walhalla”, zegt hij. “Het levensmiddelenpakket is daar eens zo duur als hier. Omdat consumenten en dus de supermarkten dierenwelzijn belangrijk vinden en bewust voor het Zwitsers product kiezen.” Scheepens wil er maar mee zeggen dat de essentie van het probleem rond dierenwelzijn in de Nederlandse intensieve veehouderij niet bij de boer ligt. “De boer produceert wat de consument vraagt.”

Quote:
Als Nederland gidsland wil blijven in de veeteelt, zegt Scheepens, moet er ‘gas op de plank’. “De kennis hebben we, het moreel besef ook. Alleen wordt dat laatste ondergesneeuwd door de drang om zoveel mogelijk kilo’s de wereld over te brengen. Slechts een kwart van het varken eten we zelf op, de rest is voor de export. ‘Want Nederland moet de wereld voeden’. Onzin. Dat hoeven we helemaal niet. Wat wij moeten exporteren, is onze kennis.”

Uiteraard staan er in de reacties onder het artikel weer de standaard opmerkingen van een bepaald slag veeboeren, maar ook interessante reacties van ene ‘tisweerzover’.

Quote:
‘In Zwitserland is er een wettelijk verbod op de bio-industrie en zijn dierenrechten opgenomen in de wetgeving. Vlees is er 1,5 – 2 keer zo duur, maar de koopkracht van een Zwitser is zo’n 50% hoger dan van een Nederlander, vanwege lagere belastingen en hoger inkomen. Het vlees is er beter van kwaliteit, heeft een betere structuur en meer smaak. Zo diervriendelijk mogelijk met dieren omgaan is een kwestie van beschaving. Dierenrechten zijn er opgenomen in de wetgeving waaronder het recht van een varken om te scharrelen in een wei en toegang tot een modderbad. Ik heb in CH gewoond, het is gewoon een kwestie van anders denken en beschaafd omgaan met dieren.’

Ik heb op internet gezocht of het klopt dat er geen bio-industrie is in Zwitserland en ik denk dat dit inderdaad het geval is. Bravo! Voor Zwitserland dus.

Zoals je ziet is het een kwestie van willen, en van beschaving…

Ik laat het feit dat ik van mening ben dat dieren helemaal niet bedoeld zijn om op te eten in dit verhaal even achterwegen, maar dat lijkt me duidelijk. Het gaat er om dat de Nederlandse overheid geen bal geeft om de dieren, maar alleen geeft om de euro’s die de export (zo’n 80%) hiervan de staatskas opleveren. En dat het dus wel kan. Zwitserland is een rijk land, zelfs zonder bio-industrie.

Nederlanders kopen bij voorkeur veel en vooral goedkoop vlees, omdat het voor handen is. Wordt vlees twee keer zo duur omdat het dierenwelzijn omhoog gaat, dan kopen ze het ook wel, alleen minder en dat is nu juist de bedoeling. Beter voor de dieren en beter voor de volksgezondheid. Niks mis mee dus.

Er is berekend dat wanneer er in Nederland geen bio-industrie meer zou zijn, maar alleen biologische veebedrijven, er genoeg vlees geproduceerd kan worden voor de Nederlandse carnist. Daar hoeven we het dus niet voor te laten. We hoeven niet de hele wereld te voeden en zeker niet de staatskas te spekken over de rug van miljarden mishandelde dieren.

Monique (17-02-2018)

8 gedachten over “Zwitserland, een land zonder bio-industrie”

  1. Ben ooit een weekje in Zwitserland geweest, in de buurt van Geneve, ik had er al een vermoeden van dat de boeren daar anders omgaan met hun vee. Dat het mogelijk is om met zorg voor de dieren te werken en tegelijkertijd voor de boer een goed inkomen te genereren: ik ben blij dat dit land ons dat kan laten zien. Ik weet verder te weinig van Zwitserland om er iets zinnigs over te zeggen, maar het blijft fascinerend hoe dit land is georganiseerd, met of zonder instemming van de bevolking. De dolgedraaide ellende van de Nederlandse vlees-industrie maakt mij beschaamd en bedroefd, al behoor ik al lang niet meer tot de zgn. carnisten maar ieder mens zou zijn eigen ontwikkeling hierin moeten kunnen maken en daarvoor is eerlijke kennis-overdracht noodzakelijk. Wel heb ik de stille hoop dat men tegenwoordig ook meer gaat nadenken over het eten van voor ons menu gedode dieren. Om het nog even te hebben over zwitserland, ik verbleef er een week in een zgn. natuurvriendenhuis en er werd voor mij en mijn vriendin vegetarisch gekookt, er werkte een vrouw die er een eigen inkomen aan had, zij bracht ons ook naar een naburige grote stad om een concert van muziekstudenten uit Lausanne bij te wonen.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  3. Klopt niet helemaal ! Ik woon al 7 jaar in Zwitserland enken vele mensen die zich inzetten voor dierenwelzijn. Er is hier weldegelijk bio-industrie met misstanden, helaas. In de wet is dierenwelzijn wel opgenomen en zijn regels die bepaalde diersoorten veel voordeel opleveren. Maar er is helaas ook bio-industrie en dierenleed hier. Echt megastallen als in NL is er inderdaad niet, maar dat heeft ook met andere zaken te maken. Zie bv hier http://www.tier-im-fokus.ch/nutztierhaltung/schweine-report
    Dierenwelzijnswet regelen wel bepaalde zaken: zo mogen bv cavia’s en andere groependieren niet alleen gehouden worden, zijn er ruimte regels voor het houden van paarden, mogen dolfijnen niet voor amusement gehouden worden, en is er wel nog veel kleine boerderijen die familiekuddes koeien houden, dat zijn vrijwel altijd ‘vlees’koeien. Er zijn minder excessen als in NL, geen plofkippen. Maar er is natuurlijk wel dat dieren korte levensduur hebben, mannelijke runderen en kuikens worden versnipperd of gedood, kalfjes bij de koe weggehaald worden, lange veetransporten, slachten in secondentact en met name varkens hebben het zeker niet fijn, etc etc De vakluil is ook dat men denkt dat alles hier zo goed geregeld is, dat mensen minder open staan voor verandering. Bovendien wordt bv plofkip of legbatterij eieren of bio-industrievlees,niet in Ch toegestaan of verkocht, maar ze zitten wel stiekem in kant en klaar producten als koekjes, kipschotelsof producten die geimporteerd worden uit het buitenland etc…
    Kortom ja, er zijn dieren die het beter hebbenin Zwitserland, maar er is ook hier nog heel veel dierenleed!

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. Dilemma: Ik doe activiteiten op een wijkboerderij waar o.a. twee gewone varkens een weldadig leven hebben. Maar, en dat is het dilemma van mij, ze “moeten” binnenkort geslacht worden, want dat schrijft de Nederlandse overheid voor. Het tweetal is amper een jaar oud en hun “normale levensverwachting” is 12 a 13 jaar, heb ik zo net gelezen. Vanwege allerlei “dierenziektes” en dergelijke zijn door het Ministerie in het verleden eisen gesteld dat varkens niet vervoerd mogen worden en na een jaar tot karbonaatjes verwerkt moeten worden. Eigenlijk is het te gek voor woorden. Dilemma: biologisch varkensvlees op korte termijn tegenover genieten van langer leven voor de twee. Kwestie ook van korte termijn denken tegenover iets langere termijn visie.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Als ze niet vervoerd hoeven te worden hoeven ze ook niet gedood te worden. Wie beslist dat dit wel zou moeten? Er zijn zo veel mensen die varkens oud laten worden in hun ‘achtertuin’. Indien mogelijk zouden ze dus gewoon lekker moeten kunnen blijven waar ze zijn, lijkt mij.

      Like

      Beantwoorden

Plaats een reactie