In het laboratorium van de Universiteit van Californië Davis zijn wetenschappers met enge dingen bezig. Ze experimenteren met drachtige schapen, beter gezegd, met hun ongeboren lam.
Wat is het geval? Embryo’s van schapen worden geïnjecteerd met menselijke stamcellen. Deze schaap-mensembryo’s zijn chimaera’s, ‘een mengsel van twee soorten’, deels schaap, deels mens.
Waarom ze dit doen? Het uiteindelijke doel is om schapen te kunnen fokken waarin menselijke organen groeien. Wanneer zo’n schaap volwassen is zou het orgaan groot genoeg moeten zijn om het te kunnen ‘doneren’.
Zo ver is het gelukkig nog lang niet, maar de resultaten van deze creepy experimenten zijn volgens de wetenschappers ‘veelbelovend’. Eerder zijn wetenschappers al aan het knoeien geweest met varkens, maar dat was niet zo’n succes. Slechts 1 op de 100.000 cellen bleek na de toegestane 28 dagen dat zo iets ‘in leven’ mag worden gehouden een menselijke cel te zijn. Bij schapen is die verhouding 1 op de 10.000 cellen.
Van deze 28 dagen bevind het embryo zich 21 dagen in het schaap, hoe het dier de embryo weer kwijt raakt wordt niet vermeld. De wetenschappers hopen dat ze binnenkort mogen uitbreiden naar 70 dagen.
De wetenschappers zijn er ook erg trots op dat ze varkens en schapen kunnen fokken zonder alvleesklier. Wanneer ze daar dan menselijke stamcellen aan toevoegen hopen ze dat deze de plek van het missende orgaan gaan innemen. Er groeit dan een ‘menselijke’ alvleesklier.
Dit alles heeft natuurlijk als doel om mensen die een donororgaan nodig hebben te kunnen voorzien van een goed orgaan. Dat hiervoor duizenden dieren moeten lijden en sterven mag de pret niet drukken. De mens eigent zich van alles toe en niet in de laatste plaats dieren en hun leven.
Ik weet niet hoor, maar ik vind dit wel heel ver over de grens van ethiek en fatsoen gaan. Om maar niet te spreken over het misbruik van schapen, varkens en heel veel andere dieren die voorafgegaan zijn aan dit stadium van experimenteren.
Monique (05-03-2018)
Monique Schouten 